WW-uitkering

Een werkgever die zijn verantwoordelijkheden kent, zal ook bij ontslag goede voorlichting geven. Dat wordt nog belangrijker wanneer werkgever en werknemer van plan zijn met wederzijds goedvinden uit elkaar te gaan. Tenslotte bent u verplicht de consequenties van het ontslag goed door te spreken met uw werknemer.

Een belangrijke vraag die een werknemer zal hebben is of hij recht heeft op een WW-uitkering. Hoe zit dat?

Een werknemer ontvangt een WW uitkering als hij voorafgaand aan de aanvraag in de voorgaande 36 weken er 26 heeft gewerkt. De werknemer ontvangt dan drie maanden een WW-uitkering. 
Een langer durende uitkering ontvangt de werknemer die zowel aan de vorige eis voldoet als aan de eis dat hij in de afgelopen vijf jaar, vier jaar heeft gewerkt. 
Soms is een werknemer verwijtbaar werkloos. Als dat zo is dan ontvangt de werknemer GEEN WW-uitkering of wordt de uitkering tijdelijk, gedeeltelijk geweigerd.

Wanneer is een werknemer verwijtbaar werkloos? Er zijn twee redenen.

  1. Bij ontslag op staande voet. Er is een dringende reden om werknemer à la minute te ontslaan, en het is de werknemer te verwijten dat deze dringende reden er is. Voorbeelden: diefstal, doorlopend te laat, dronkenschap. 
  2. Als de werknemer de arbeidsovereenkomst ZELF opzegt of als hij het aanbod een tijdelijke overeenkomst te verlengen, afwijst.

Alleen als de werknemer gegronde redenen heeft waarbij aan de voortzetting van de arbeidsovereenkomst zodanige bezwaren kleven dat het van de werknemer redelijkerwijs niet gevergd kan worden dat hij blijft werken, is hij niet verwijtbaar werkloos.

Voorbeelden wanneer werknemer niet verwijtbaar werkloos is: Seksuele intimidatie op de werkvloer, pesten, of het verhuizen voor de partner.